苏丽珂

蘇麗珂（喬治亞語：სულიკო，羅馬化：sulik'o，英語：Suliko）是一個男女皆通用的人名，意為靈魂（“soul”）。《蘇麗珂》是1895年由Akaki Tsereteli寫的愛情詩，後來由Varenka Tsereteli譜成歌曲。據說受史達林喜歡，因此歌曲版本在其統治期間的蘇聯大為流行。《蘇麗珂》被翻譯成多種版本，如俄語、德語、英語、漢語、波蘭語、烏克蘭語等。

詩歌文本

格魯吉亞語	漢語版	俄語版	英語版
საყვარლის საფლავს ვეძებდი, ვერ ვნახე!.. დაკარგულიყო!.. გულამოსკვნილი ვტიროდი „სადა ხარ, ჩემო სულიკო?!“	爲了尋找愛人墳墓， 天涯海角我都走遍。 但我只有傷心哭泣— 我親愛的你在哪裡？	Я могилу милой искал, Но ее найти нелегко, Долго я томился и страдал; Где же ты моя Сулико!	I was looking for my sweetheart's grave, And longing was tearing my heart. Without love my heart felt heavy, I cried to the night - "Where are you, my Suliko? "
ეკალში ვარდი შევნიშნე, ობლად რომ ამოსულიყო, გულის ფანცქალით ვკითხავდი „შენ ხომ არა ხარ სულიკო?!“	叢林裏面有棵玫瑰， 霞光般的放光輝。 我激動地問那玫瑰： 我的愛人可是你？	Розу на пути встретил я, В поисках уйдя далеко, Роза, пожалей, услышь меня, Нет ли у тебя Сулико?	Alone among the thorns of the bush A lone rose was blooming My heart was beating hard, I had to ask it: "Where have you hidden Suliko?"
სულგანაბული ბულბული ფოთლებში მიმალულიყო, მივეხმატკბილე ჩიტუნას „შენ ხომ არა ხარ სულიკო?!“	夜鶯站在樹枝上歌唱， 夜鶯夜鶯我問你： 你這唱的動人的小鳥兒， 我期望的可是你？	Среди роз душистых, в тени, Песню соловей звонко пел, Я у соловья тогда спросил Сулико не ты ли пригрел?	A nightingale hid with bated breath In the branches of the rose thorn Gently, then, I asked him if he was the one, If he had any news of Suliko.
შეიფრთქიალა მგოსანმა, ყვავილს ნისკარტი შეახო, ჩაიკვნეს-ჩაიჭიკჭიკა, თითქოს სთქვა"დიახ, დიახო!“	夜鶯一面動人地歌唱， 一面低下頭思量。 好像是在溫柔地回答： 你猜對了正是我！	Соловей вдруг замолчал, Розу тронул клювом легко, Ты нашел, что ищешь, - он сказал Вечным сном здесь спит Сулико …	The Nightingale lifted his head high And sang a loud clear song to the stars His eyes held a gleam, and he cocked his head As if to tell me "Yes, yes, I know Suliko!"
ნიშნად თანხმობის კოკობი შეირხა ... თავი დახარა, ცვარ-მარგალიტი ციური დაბლა ცრემლებად დაჰყარა.	聽到夜鶯的確認， 我羞愧地彎下了腰。 露水和聖歌裡的珍珠， 如眼淚般灑落	Роза, наклонившись слегка, Свой бутон раскрыв широко, Тихо прошептала мне тогда Не найти тебе Сулико.	For the confirmation nightingale, Ashamed and band softly down, Dew and pearl of heavenly tale, Shed as a tear on the ground.
დაგვქათქათებდა ვარსკვლავი, სხივები გადმოსულიყო, მას შევეკითხე შეფრქვევით „შენ ხომ არა ხარ სულიყო?!“	星光照耀著我們， 她也面露喜色， 我激動地問她： 我的愛人可是你？		Star was illuminating us, Beams had been came out from her, And I asked her heedlessly, fuss, Are you my Suliko mere
დასტური მომცა ციმციმით, სხივები გადმომაყარა და იმ დროს ყურში ჩურჩულით ნიავმაც ასე მახარა	她再次眨著眼確認， 她的神色早已說明， 她在我的耳畔低語， 風兒使我們相近		Confirmation gave with twinkling, Spread beams really said, While in ear by whispering, Breeze identically make me glad
„ეგ არის, რასაც ეძებდი, მორჩი და მოისვენეო! დღე დაიღამე აწ ტკბილად და ღამე გაითენეო!	這就是我一天的追尋， 得到結果快快休息。 享受完這美好的一天， 一起度過美好的一夜！
„სამად შექმნილა ის ერთი ვარსკვლავად, ბულბულ, ვარდადო, თქვენ ერთანეთი რადგანაც ამ ქვეყნად შეგიყვარდათო“.	這引起我的注意： 星辰、玫瑰、夜鶯， 你們結合起來， 只因你們愛著這國家
მენიშნა!.. აღარ დავეძებ საყვარლის კუბო-სამარეს, აღარც შევჩვი ქვეყანას, აღარ ვღვრი ცრემლებს მდუღარეს!	我不會再去求索， 求索愛人的墳塋。 我不再習慣這國家， 我不會再流下淚水！
ბულბულს ყურს ვუგდებ, ვარდს ვყნოსავ, ვარსკვლავს შევყურებ ლხენითა და, რასაცა ვგრძნობ მე იმ დროს, ვერ გამომითქვამს ენითა!	我聆聽夜鶯的歌唱 我細嗅玫瑰的芳香， 我舉頭凝望星辰， 這化境難以言喻！
ისევ გამეხსნა სიცოცხლე, დღემდე რომ მწარედ კრულ იყო, ახლა კი ვიცი, სადაც ხარ სამგან გაქვს ბინა, სულიკო!	生活再次有了意義！ 不論白晝還是黑影。 我也未曾失去，我的愛人 我將時時回想你，我知你在哪安息